Σβάιτσερ, Αλμπερτ

(Schweitzer). Γερμανός θεολόγος, γιατρός, μουσικός και μουσικολόγος (Κάυζερσμπεργκ, Αλσατία 1875 - Λαμπαρενέ, Γκαμπόν 1965). Προτεστάντης ιεροκήρυκας (1899-1912) και απόφοιτος της προτεσταντικής θεολογικής σχολής του Στρασβούργου (1902-1912), ασχολήθηκε και με τη μουσική όπου αναδείχτηκε ένας από τους καλύτερους ερμηνευτές των έργων για όργανο του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Αφού πήρε το πτυχίο το 1913, ίδρυσε το νοσοκομείο της Λαμπαρενέ στη Γκαμπόν στο οποίο αφιέρωσε όλη τη δραστηριότητα του ως το θάνατό του. Η αξία του υποδειγματικού φιλανθρωπικού του έργου, που συνέχισε πάνω από πενήντα χρόνια με εκπληκτικό πνεύμα αυτοθυσίας, επιβραβεύτηκε με την απονομή στο Σ. το 1952 του βραβείου Νόμπελ της ειρήνης. Ο Σ. άφησε πολλά φιλοσοφικά και θεολογικά έργα, καθώς και μια κριτική έκδοση των έργων του Μπαχ για όργανο, μια μελέτη για την κατασκευή των οργάνων και τη μουσική του οργάνου και πολλούς τόμους απομνημονευμάτων. Ο Άλμπερτ Σβάιτσερ υπήρξε και εξαίρετος ερμηνευτής των έργων για όργανο του Μπαχ.